Przejdź do zawartości

Lizymach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Państwa hellenistyczne na przełomie IV i III wieku p.n.e.

Lizymach (ok. 355 p.n.e.-281 p.n.e.) – jeden z wodzów Aleksandra III Wielkiegodiadochów. Po jego śmierci w 323 roku p.n.e. objął władzę w Tracji i przyjął tytuł króla w 306 roku p.n.e. Mąż Arsinoe II.

Rządy w Tracji

[edytuj | edytuj kod]

W roku 315 p.n.e. Lizymach zaczął zgłaszać pretensje do sprawowania kontroli nad cieśninami Bosfor i Dardanele. Wprawdzie nie udało mu się zrealizować swoich planów, jednak w roku 309 p.n.e. odbudował on miasto Kardia, któremu nadał nazwę Lizymachia. W roku 302 p.n.e. jako pierwszy zaatakował tereny Antygona Jednookiego, zaczynając tym samym kolejną wojnę diadochów. Wraz z Kassandrem i Seleukosem walczył w przełomowej bitwie pod Ipsos w 301 roku p.n.e., w której pokonał Antygona. Pokonawszy, w koalicji z Seleukosem I Nikatorem i Ptolemeuszem I Soterem, Demetriusza Poliorketesa został królem całej Macedonii w 286 p.n.e.

Śmierć następcy i upadek państwa

[edytuj | edytuj kod]

W roku śmierci Demetriusza (283 p.n.e.) na dworze Lizymacha doszło do poważnych komplikacji, które zasadniczo wpłynęły na losy dynastii. Najprawdopodobniej w wyniku intrygi przebywającego na trackim dworze Ptolemeusza Keraunosa – który uciekł z Egiptu w 284 p.n.e., gdy zrozumiał, że jego ojciec Ptolemeusz nie widzi w nim swego następcy – i być może żony Lizymacha, Arsinoe, Lizymach skazał na śmierć swego syna Agatoklesa. Wdowa po Agatoklesie, Lizandra, udała się do Syrii na dwór Seleukosa, prosząc go o pomoc w dochodzeniu praw swoich własnych i dzieci. To było oficjalną przyczyną wystąpienia Seleukosa przeciw Lizymachowi. Rzeczywistym powodem był niepokojący Seleukosa wzrost potęgi Lizymacha po śmierci Demetriusza.

Lizymach poniósł śmierć i klęskę w wojnie ze swoim byłym sprzymierzeńcem Seleukosem. Zginął w pojedynku z nim w czasie bitwy pod Kuropedion w Lidii w roku 281 p.n.e.

Dzieci

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dynastia Ptolemeuszy - Arsinoe II. [dostęp 2016-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-26)]. (ang.).
  2. S. M. Burstein: Kleopatra i jej rządy. Kleopatra VII Wielka 69-30 p.n.e.. Bellona, 2008, s. 147-148. ISBN 978-83-11-10995-7.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Malcolm Errington: Historia świata hellenistycznego 323-30 p.n.e.. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2010, s. 44-45,70-72.